آشنایی با اینترنت اشیا(IOT)

عبارت اینترنت اشیا، برای نخستین بار در سال ۱۹۹۹ توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیا بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آن‌ها را سازماندهی و مدیریت کنند. اینترنت در حال حاضر همه مردم را به هم متصل می‌کند ولی با اینترنت اشیاء تمام اشیاء به هم متصل می‌شوند.
جهانی را تصور کنید که در آن میلیاردها شیء روی پروتکل عمومی یا خصوصی شبکه ها با همدیگر، ارتباط برقرار میکنند و اطلاعات را به اشتراك میگذارند. مفهوم جهان اینترنت اشیاء به این صورت است که این اشیاء به هم پیوسته به طور منظم اطلاعات را جمع آوری، تجزیه و تحلیل میکنند و برای شروع عمل، برنامه ریزی، مدیریت و تصمیم گیری استفاده میکنند.
 مفهوم اینترنت اشیاء توسط یکی از اعضای انجمن شناسایی فرکانس رادیویی (RFID)  در سال 1999 ابداع شد و به تازگی به دلیل رشد دستگاه های تلفن همراه، فراگیر شدن ارتباطات و محاسبات و تجزیه و تحلیل داده ها بیشتر رو به اجرایی شدن رفت.
 از آن زمان، بسیاری از متفکرین بر روی عبارت" اینترنت اشیاء " برای اشاره به ایده کلی از اشیاء به خصوص اشیاء روزمره که قابل خواندن، تشخیص، مکان یابی، آدرس دهی و قابل کنترل از طریق اینترنت بودند را بدون در نظر گرفتن نوع ارتباطات ( از طریق RFID ، وایرلس ، WAN و ...) به دست گرفتند. اشیاء روزمره نه تنها دستگاه های الکترونیکی که ما با آنها روبرو می شویم یا محصولاتی که از نظر تکنولوژی توسعه یافته اند مانند وسایل نقلیه و... که ما معمولا" آنها را الکترونیکی در نظر نمیگیریم مانند غذا و لباس.
 این اشیاء باید قادر باشند که در هر زمان و هر مکانی به صورت یکپارچه از دنیای واقعی با دنیای مجازی ادغام شوند. در سال 2010 تعداد اشیاء فیزیکی و دستگاه های متصل به اینترنت حدود 5/12 میلیارد بود. شرکت سیسکو پیش بینی کرده است که این رقم در سال 2015 دو برابر شده و به 25 میلیارد می رسد و تعداد دستگاههای هوشمند هر فرد افزایش می یابد و تا سال 2020 به 50 میلیارد دستگاه خواهد رسید.
 

ظهور اینترنت، تحولی بزرگ در جهان ایجاد کرد و با توجه به میزان استقبال مردم از آن، فعالان حوزه تکنولوژی و فناوری به فکر استفاده از اینترنت در بخشهای مختلف زندگی مردم افتادند. حال دیگر بیش از یك دهه است که این، تنها انسانها نیستند که از طریق اینترنت با یکدیگر تعامل دارند بلکه مفاهیم جدیدی شکل گرفته و محصولات هوشمندی به بازار راه پیدا کرده اند که از طریق تکنولوژی« اینترنت اشیاء» با یکدیگر و همچنین انسانها ارتباط برقرار میکنند گویی میتوانند با شما حرف بزنند. یخچالی که سخن میگوید و در صورت تمام شدن هر یك از مواد غذایی به طور خودکار آن را به فروشگاه نزدیك خانه تان سفارش می دهد، ساعتی که به حرفهای شما گوش می کند، ترموستات هایی که عادات شخصی شما را یاد می گیرند، خودروهایی که به شما میگوید نیاز به قطعه ای جدید دارد یا یك اتو که مدتی روشن است و به شما هشدار دهد تا بتوانید حتی با ریموت کنترل، از راه دور آن را خاموش کنید،  هر یك مثال هایی از اینترنت اشیا هستند.
 

اینترنت اشیا (IOT) به طور کلی اشاره به بسیاری از اشیا و وسایل محیط پیرامون ما از ماشین لباسشویی، یخچال، تلویزیون گرفته تا سیستم های تهویه، روشنایی منازل و ادارها دارد که به شبکه اینترنت متصل شده و میتوانند توسط اپلیکیشن های موجود در تلفن های هوشمند و تبلت کنترل و مدیریت شوند. اینترنت اشیا برای بسیاری از شرکت های تجاری و فروشگاه ها نیز بسیار موفق عمل کرده و نشان داده است که می توان آینده ای روشن برای این تکنولوژی در حوزه تجارت متصور بود. در حال حاضر فروشگاه هایی که از اینترنت اشیا استفاده می کنند نگران تمام شدن محصولاتش نیستند چون سیستم کنترل هوشمند انبار در هر لحظه از موجودی تمام محصولات مطلع است و حتی کار سفارش را نیز خود انجام می دهد.
عبارت اینترنت اشیا، برای اولین بار در سال 1999 توسط کوین اشتون مورد استفاده قرار گرفت و جهانی را توصیف کرد که در آن هر چیزی، از جمله اشیای بی جان، برای خود هویت دیجیتال داشته باشند و به کامپیوترها اجازه دهند آنها را سازماندهی و مدیریت کنند. ولی در همین مدت کوتاه به موفقیتی بزرگ دست یافته است. مؤسسه تحقیقاتی و پژوهشیIDC  اعلام کرده است این تکنولوژی در سال 2102 درآمدی حدود 8/4 تریلیون دلار نصیب شرکت هایی در سراسر جهان کرده است که این فناوری را جدی گرفته بودند. با توجه به روند رو به رشد استفاده از این تکنولوژی، محققان موسسه تحقیقاتی IDC پیش بینی میکنند میزان درآمدزایی حاصل از استفاده از اینترنت اشیا تا سال 2017 حدود 3/7 تریلیون دلار است و این رقم در سراسر جهان تا سال 2020 به حدود  9/8 تریلیون دلار خواهد رسید که رشدی قابل توجه نشان می دهد.
"ورنون ترنر" یکی از مدیران این مؤسسه تحقیقاتی، اینترنت اشیاء را راهکاری تازه در تکنولوژی ارتباطات و اطلاعات( ICT ) می داند که پتانسیلی بالا برای کسب درآمد محسوب می شود. وی میزان استفاده از اینترنت اشیا را در حال حاضر بسیار جزئی میداند و میگوید: "این درست مانند نوك یك کوه یخی است که هنوز بخش اعظم آن پنهان مانده است و برای آشنایی بیشتر مردم و شرکت ها با این فناوری و ترغیب آنها به استفاده از آن نیازمند زمان بیشتری هستیم ولی آنچه مسلم است آینده، ازآن «اینترنت اشیاء» است".   به دلیل افزایش توسعه شهرهای هوشمند، خودروها و خانه های هوشمند، ارتقای زیرساخت های ارتباطی و همچنین افزایش استقبال مردم از استفاده از اینترنت اشیا، این پروژه آینده ای روشن پیش رو دارد. وی ادامه می دهد: هرچند استقبال از اینترنت اشیا رو به رشد است ولی این پروژه همچنان در دوران طفولیت قرار دارد و چندین عامل مانع تسریع در پیشرفت آن است تا این رویا به واقعیت نزدیك تر شود. بخشی از این عوامل به فقدان استانداردهای لازم، کم بودن نسبی آگاهی از این پروژه و همچنین مزایای حاصل از آن مربوط می شود. با وجود این موانع، مؤسسه تحقیقاتی آی دی سی در گزارشی تازه که فرصت و بازار رو به رشد اینترنت اشیا را مورد بررسی قرار داده است پیش بینی می کند که تاسال 2020 حدود 212  میلیارد شیء در سراسر جهان بر پایه اینترنت اشیاء کار خواهند کرد.

منبع: پژوهشگاه ارتباطات و فناوری اطلاعات